Unfinished:EP.1

                                        Unfinished : EPISODE 1 New Game.                                              "ฮืมมมมม จะมีมอนสเตอร์โผล่ออกมามั้ยเนี่ย?
หรือจะได้เจอกับภูติวิเศษ......แล้วเรามีพลังวิเศษไรรึป่าวเนี้ย? ห๊าาา เอ้ะไม่อะไรออกมาเลยแหะ
ฮืมมมมม"ระหว่างการเดินทางตัวของชายคนนี้ก็ได้คิดวนไปวนพร้อสำรวจไปรอบๆ เพื่อหาอะไรก็ตามที่พอจะให้เข้าใจโลกใบนี้
หลังจากเดินไปได้พักใหญ่ๆ ตามทางของลำทานน้ำก็ได้เจอกับหมู่บ้านไม่สิมันคือเมืองเลยต่างหาก
มีผู้คนมากมายมีอุสาหกรรมที่ค่อนข้างใหญ่มากด้วยแต่มองผิวเผินก็หน้าจะในยุคที่เทคโนโลยีไม่มากแต่มีไฟฟ้าด้วย"ในโลกทางนี้เขาใช้ภาษาอะไรคุยกันละเนี้ย? ค่าเงินอีกละ? เราเดินเข้าไปจะโดนสงสัยมั้ยเนี้ย? มีคำถามเพิ่มมีอีกแล้ว"
แต่ในระหว่างที่ลังเลก็มีเสียงดังมาจากด้านหลัง
"นี้พ่อหนุ่มมายืนเหม่ออะไรอยู่หรอจ๊ะ?"
ชายหนุ่มตกใจพร้อมดีใจที่ในโลกฟั่งนี้ยังพูดด้วยภาษามนุษย์อยู่"นี้เธอพึ่งเคยมาเมืองนี้ครั้งแรกหรอ?"ชายหนุ่มรีบหันไปพยักหน้าตอบพร้อมกับสะดุดในความงดงามและดูใจดีของหญิงสาวผู้นั้น
"ฉันชื่อ ลิเลีย แล้วเธอละ?" ทันทีที่ชายหนุ่มกำลังจะเอ่ยนามของเขา เขาก็ฉุดคิดบางอย่างขึ้นมาได้
"เธอมีชื่อว่าอะไรหรอ?" "ผมชื่อ เฟิสท์ ครับ เฟิรสท์ เพน (First Pain) ครับ" 
"ชื่อแปลกดีนิเป็นชื่อที่พ่อแม่ตั้งให้หรอ?"
"ป่าวครับผมแค่รู้สึกว่าผมคู่ควรที่จะใช้ชื่อที่พวกท่านตั้งให้"
"พอจะเข้าใจได้มีปมอยู่สินะ อ่าวละไม่เป็นฉันจะไม่สอดละกัน นับตั้งแต่วันพรุ้งนี้เริ่มทำงานได้
เวลางานของนายคือ 6 โมงเย็นถึง 6โมงเช้าไม่มีวันหยุด จะขอหยุดได้ต้องได้รับอนุญาตจากฝ่ายบริหารพนักงานเท่านั้น เข้าใจนะ?"
"รับทราบครับผม"
ยินดีได้ร่วมงานกับคุณนะ คุณ เฟิสท์"
"เช่นกันครับผม"
"นี้ๆ พ่อหนุ่ม พ่อหนุ่ม!! "
ชายหนุ่มได้สดุ้งเพราะเสียงของลิเลีย
"เธอเหม่อไปพักนึงเลยนะเป็นอะไรรึป่าว?"
"ออ ป่าวครับแค่นึกอะไรบางอย่างได้เฉยๆน่ะครับ"
"แหมใจหายหมดเรียกตั้งหลายรอบก็ไม่ตอบซักที
นี่แล้วตกลงเธอชื่ออะไรหรอ?"
"นั้นสินะ........ เรียกผมว่า อาร์ ละกันครับ 
อาร์ นายอ์" 
"ได้จ่ะ อาร์ สินะ อยากเข้าไปในเมืองดูมั้ย?เดี๋ยวชั้นพาทัวร์เอง"
ลิเบียพูดพร้อมรอยยิ้มที่สดใสมากๆ 
"ได้สิครับ ยินดีมากๆเลยละครับ"
อาร์ตอบสีหน้าดีใจพร้อมพยักไปพราง
"งั้นก็ตามฉันมาสิ" ลิเลียเดินไปพร้อมหันมายิ้มให้
"ครับ" //End//